Band Scott Bradlee & Postmodern Jukebox zdobył sławę, jak przystało na XXI wiek, dzięki wirtualnym mediom. Jednak twórczość, którą prezentują, nawiązuje do najpopularniejszych muzycznych nurtów poprzedniego stulecia. Ich nagrania na YouTube odtworzone były już ponad sto milionów razy. Zespół modyfikuje współczesne przeboje i nadaje im nowe oblicze - owoorleańskie, swingowe, jazzowe, bluesowe, vintage. Grupa nagrywa swoje klipy w salonie Scotta, używając jednej kamery, co tylko potęguje oldschoolowy wydźwięk ich twórczości. Ostatnie video Scotta do piosenki Maghan Trainer All About The Bass wyświetlono już ponad 10 milionów razy. Video: https://www.youtube.com/watch?v=iyTTX6Wlf1Y
Bradlee przedstawia swoim odbiorcom różne style muzyczne XX w., komentuje elastyczność popu, kontekst kulturalny, łączy pokolenia i łamie zasady. Odtwarzam piosenki w innym stylu, bo chce je tak usłyszeć – powiedział Bradlee. Wychodzi na to, że nie on jeden. Najnowszy, wydany w 2014 roku, albumHistorical Misapporopriation znalazł się na liście przebojów TOP 10 Billboard’s Jazz Albums.
Po wyprzedanej trasie w Stanach Zjednoczonych Scott Bradlee & Postmodern Jukebox’s wkrótce rozpocznie koncertowanie w Europie. W marcu 2015 będziemy mogli posłuchać twórczości bandu w warszawskim klubie Stodoła.
Pełna lista europejskich koncertów dostępna na http://postmodernjukebox.com/
Scott Bradlee zakochał się w jazzie w wieku 12 lat, kiedy to po raz pierwszy usłyszał utwór Rhapsody in Blue George’a Gershwina, a swój pierwszy koncert zagrał w szkolnej stołówce. Po skończeniu uniwersytetu w Hartford na kierunku Jazz przeprowadził się do Nowego Jorku. W 2009 roku rozpoczął swoją przygodę z nagrywaniem klipów, które później umieszczał na You Tube. Stwierdził, że to jest dobra sposób na dotarcie do odbiorców jego eksperymentalnej twórczości. I miał rację. Liczba „online fanów” zespołu Scott Bradlee & Posmodern Jukebox wciąż rośnie. Wśród ich największych hitów można wymienić nowoorleańską wersję Sweet Child o’ Mine zespołu Guns N’ Roses, Thrift Shop Macklemora w wydaniu vintage, We Can’t Stop Miley Cyrus w stylu doo woop czy Stay with me Sama Smitha w klimacie lat 40.
Udział w Muzycznej Gwiazdce[]
| Edycja | Tytuł Piosenki | Uczestnik | Miejsce |
|---|---|---|---|
| MG 2014 |  God Rest Ye Merry, Gentleman |
Milton | 22 miejsce |
Ariana Grande (USA) •
Nádine (RPA) •
Pentatonix (USA)
Alphabeat (Dania) • Anthony Hamilton (USA) • Asher Monroe (USA) • Beata Rybotycka (Polska) • Beata Rybotycka & Zbigniew Preisner (Polska) • Cee-Lo Green (USA) • Chris Rea (Wielka Brytania) • Cora (Niemcy) • Dido (Wielka Brytania) • Disney's Circle of Stars (USA) • Francesca Battistelli (USA) • Gunnhild Sundli (Norwegia) • Maarja-Liis (Estonia) • Mary J. Blige (USA) • Meghan Trainor (USA) • Scott Bradlee & Postmodern Jukebox (USA) • Straight No Chaser (USA) • Suvi Teräsniska (Finlandia) • The Bird And The Bee (USA) • The Florin Street Band (Wielka Brytania) • Tuna & Noizy (Albania) • Unheilig (Niemcy)
Il Divo (International)