t.A.T.u. (ros. Тату – Tatu) – rosyjski zespół utworzony przez Julię Wołkową i Lenę Katinę w 1999 r. Obecnie z zespołem na stałe współpracą jeszcze cztery inne osoby. Styl muzyczny grupy to electronica, rock, pop-rock oraz dance.
Kariera
Tatu i ich menedżer postanowili szokować. Większość z teledysków promujących debiutancki album 200 po wstriecznoj ukazywała lesbijką miłość obu młodych wokalistek do siebie. Szczególne poruszenie wywołał wideoklip do piosenki o miłości Ja soszła s uma z 2000/2001 r., w którym Lena i Julia namiętnie się całowały. Kolejnymi skandalizującymi teledyskami Tatu były obrazy do piosenek: 30 minut oraz Prostyje dwiżenia, mimo to za największy rosyjskojęzyczny hit grupy uważa się piosenkę o konflikcie pokoleń Nas nie dogoniat.
Tatu rosło w siłę - ich pierwsza płyta sprzedawała się w zawrotnym tempie nie tylko w Rosji (gdzie oficjalnie sprzedano prawie dwa miliony egzemplarzy, na czarnym rynku ta liczba jest czterokrotnie wyższa), ale i w innych krajach Europy wschodniej i centralnej. W samej tylko Polsce sprzedano ponad 200 tysięcy kopii albumu, a Tatu podczas jednej z wizyt w naszym kraju odebrało platynową płytę.
W 2002 r. postanowiono stworzyć anglojęzyczną wersję 200 po wstriecznoj – 200 km/h in the Wrong Lane. Na wydawnictwie przeznaczonym dla Europy Zachodniej, Japonii i Stanów Zjednoczonych znalazły się nowe wersje największych dotychczasowych hitów Tatu oraz How Soon is Now? – cover utworu brytyjskiej grupy The Smiths. Wraz z rozpoczęciem podboju zachodnich rynków, Tatu zmuszone było nieco zmienić swoją nazwę - z Tatu na t.A.T.u. (poprzednia była już zastrzeżona przez inną grupę).
W 2003 r. t.A.T.u. reprezentowało Rosję na konkursie piosenki Eurowizji. Duet z piosenką Nie wier', nie bojsia zdobył 164 punkty (z czego 4 przyznała im Polska), co dało ostatecznie 3. miejsce. Wygrała Turcja, zdobywając jedynie o 3 punkty więcej. Rosyjska telewizja nie pogodziła się z przegraną i protestowała przeciw „skandalicznie niskim wynikom od niektórych państw”. W wątpliwość podano szczególnie wyniki głosowania z Wysp Brytyjskich. Anglia nie przyznała Rosji żadnego punktu, choć w 2003 roku zespół był tam bardzo popularny. W Irlandii podczas głosowania padł system audiotele, w związku z czym jako oficjalne stanowisko tego kraju uznano werdykt jury, które także nie przyznało t.A.T.u. żadnego punktu. Jak się okazało kilka tygodni później, gdyby wzięto pod uwagę głosowanie SMS widzów z Irlandii zmieniłaby się czołówka rankingu, a Rosja awansowałaby na drugą lokatę. Część przedstawicieli Irlandzkiej Telewizji Publicznej (RTE) anonimowo twierdziła jednak, że to t.A.T.u. jest prawdziwym zwycięzcą Eurowizji, a rzeczywiste wyniki głosowania w tym kraju różniły się od tych podanych do wiadomości publicznej. Tych rewelacji nigdy nie potwierdzono i protesty ze strony Rosji nie zostały uwzględnione.
2003 r. był początkiem dłuższej przerwy w karierze t.A.T.u. Mimo, że oficjalnie pracowano nad nową płytą (zrealizowano nawet jeden teledysk), a kulisy jej tworzenia pokazywano w reality-show "Tatu w podniebiosach" w rosyjskiej telewizji CTC - to nic z tego nie wyszło. Prasa bulwarowa i młodzieżowa rozpisywała się o kłótniach pomiędzy członkiniami duetu, oraz o farsie związanej z lesbijskim wizerunkiem duetu. Mówiono nawet o definitywnym końcu t.A.T.u. Po wielu konfliktach Wołkowa i Katina rozstały się ze swoim menedżerem – Iwanem Szapowałowem, a 23 września 2004 r. Julia Wołkowa urodziła córkę – Wiktorię, co po raz kolejny przedłużyło czas oczekiwania na ewentualną nową płytę, choć niewielu w nią nadal wierzyło.
t.A.T.u. jednak powróciło. W 2005 r., Lena i Julia zebrały ludzi biorących udział w tworzeniu ich debiutanckiego albumu i rozpoczęło się nagrywanie nowego materiału. We wrześniu w wielu telewizjach można było już oglądać pierwszy teledysk po długiej przerwie – All About Us. Dość drastyczny klip, w którym jedna z wokalistek zabija przestępcę wywołał ponowne poruszenie i zainteresowanie tematem t.A.T.u., a All About Us stał się szybko hitem. W październiku na półki sklepowe trafiła nowa płyta w dwóch wersjach: angielskiej (Dangerous and Moving) i rosyjskiej (Ludi inwalidy). t.A.T.u. zrezygnowało ze śpiewania wyłącznie o miłości - oba albumy zdominowała przede wszystkim tematyka problemów międzyludzkich, choć w utworach znajduje się też wiele nawiązań do przeszłości grupy.
W grudniu na rynek wypuszczono kolejny singel – Friend or Foe przy nagrywaniu którego udział wziął Sting, natomiast w lutym 2006 r. w ramach współpracy t.A.T.u. oraz kalifornijskiej grupy Flipsyde powstała piosenka Happy Birthday – w utworze amerykańskiej formacji, w której został wykorzystany motyw muzyczny innego utworu t.A.T.u. – Gomenasai dziewczyny śpiewają refren. Sam teledysk do Gomenasai powstał dwa miesiące później, początkowo część stacji muzycznych emitowała nieoficjalne animowane wideo, jednak pod koniec kwietnia oficjalny teledysk stał się już powszechnie dostępny.
W roku 2008 wyszła na świat nowa płyta i single "Bielyi Plaschik" oraz "220".
Dyskografia
2001 - "200 PO Vstriechnoy"
2002 - "200 km/h In The Wrong Lane"
2005 - "Dangerous And Moving"
2005 - "Ludi Inwalidy"
2006 - "Tatu The Best"
2008 - "Uprawlenie Otbrosami"
Single
L.P. | Tytuł |
---|---|
1 | "Na Nie Dogoniat" |
2 | "Ya Soszła S Uma" |
3 | "Shoq Me Love" |
4 | "Ne vier Ne Bojsa" |
5 | "All About Us" |
6 | "Friend Or Foe" |
7 | "Gomenasai" |
8 | "Loves Me Not" |
9 | "Bieliy Plaschik" |
10 | "220" |
Udział w Internetowym Festiwalu Piosenki
Edycja | Tytuł Piosenki | Uczestnik | Punkty | Miejsce |
---|---|---|---|---|
1. IFP | Nas Nie Dogoniat | Eurowizja Online | 65 | 8 |
2. IFP | Malczik Gej | Moda Na Sukces | 73 | 8 |
6. IFP | Klouny | Sheik | Półfinał | Półfinał |
9. IFP | Obezyanka Nol | Proste Ruchy | Półfinał | Półfinał |
9. IFP | Lyudi Invalidi | Pofyrtany | Półfinał | Półfinał |
Udział w Worldvision Song Contest
Edycja | Tytuł Piosenki | Uczestnik | Punkty | Miejsce |
---|---|---|---|---|
3. WSC | Friend Or Foe | Meller | 72 | 7 |
6. WSC | Moskau (w duecie z zespołem Rammstein) | Schczur | 110 | 2 |
Poprzednik Brak udziału |
Reprezentant Rosji na 3. Worldvision Song Contest |
Następca Varvara |
Poprzednik Gracia |
Reprezentant Niemiec na 6. Worldvision Song Contest |
Następca Groove Coverage |
Helena Paparizou (Grecja) Kelly Clarkson (USA) Vanilla Ninja (Estonia)
Abba (Szwecja) • Altin Shira (Albania) • Aneela (Irak) • Angela Maria Forero (Kolumbia) • Corina (Rumunia) • Elize (Holandia) • Faakhir (Pakistan) • Hinoi Team (Japonia) • Houmb & Morton Abel (Norwegia) • Írafár (Islandia) • Ishtar (Izrael) • Kate Ryan (Belgia) • Lura (RZP) • Melanie C (Wielka Brytania) • Mustafa Sandal & Anna Vissi (Turcja) • Olsen Brothers (Dania) • Omar Naber (Słowenia) • Rihanna (Barbados) • Rimini Project (Francja) • t.A.T.u. (Rosja) • The Corrs & Bono (Irlandia) • Vesna Pisarović (Chorwacja)
Zdyskwalifikowani1: Abra (Polska) • K3 (Niemcy)
1 dyskwalifikacje za nie oddanie ważnych głosów w finale
1. WSC: Sohne Mannheims • 2. WSC: Silbermond • 3. WSC: K3 • 4. WSC: Valentine • 5. WSC: Gracia • 6. WSC: Rammstein & t.A.T.u. • 7. WSC: Groove Coverage • 8. WSC: Oli P • 9. WSC: Yvonne Catterfeld • 10. WSC: Xandria • 11. WSC: In-Mood & Juliette • 12. WSC: Lucy Diakovska • 13. WSC: Mayor's Destiny • 14. WSC: Roger Cicero • 15. WSC: No Angels • 16. WSC: Subway to Sally • 17. WSC: Isgaard • 18. WSC: Polarkreis 18 • 19. WSC: Alexander Klaws • 20. WSC: Daniel Schuhmacher • 21. WSC: Schiller & Tarja Turunen • 22. WSC: Maya Saban • 24. WSC: Linda Teodosiu • 25. WSC: Sarah Engels • 26. WSC: Frida Gold • 27. WSC: Linda Teodosiu • 28. WSC: Guano Apes • 29. WSC: Luxuslärm • 32. WSC: Mia Diekow • 34. WSC: Guano Apes • 35. WSC: Die Prinzen • 36. WSC: Tim Bendzko & Cassandra Steen • 37. WSC: Yvonne Catterfeld • 39. WSC: Silbermond • 40. WSC: Oonagh • 43. WSC: Glasperlenspiel • 45. WSC: Sarah Connor & Rico Bernasconi • 48. WSC: Leslie Clio • 49. WSC: Lena